معنی نقب زدن در لغت نامه دهخدا

به قصدغارت خزینه ای یا دزدی از خانه ای یا گشودن حصاری، راهی در زیرزمین تعبیه کردن و از آن راه مخفیانه به خزینه یا خانه یا حصار داخل شدن. مخفیانه و از زیرزمین به جائی رخنه کردن و بدانجا راه یافتن:، خطری کرده و در گنج طرب نقب زده، نقب کاران همه ره با خطر آمیخته اند.، خاقانی.، هم به پناه رخت نقب زدم بر لبت، باک نکردم که صبح آفت نقاب شد.، خاقانی.، خیز در این سبز کوشک نقب زن از دود دل، درشکن از آه صبح سقف شبستان او.، خاقانی.، آن نظر که بنگرد این جزر و مد، او ز نحسی سوی سعدی نقب زد.، مولوی.، عاجزم در گره خویش گشودن صائب، من که نقب از مژه در سینۀ خارا زده ام.، صائب (آنندراج).، نقب در خانمان خفته زنند، دزد خالی بود ز بیداران.، ؟،، منفذی و راه گذری در دل کوه یا در زیر زمین گشودن

معنی نقب زدن در فرهنگ لغت هوشیار

آهون زدن سوراخ کردن زمین. توضیح بریدن مجرای زیر زمینی برای رسیدن بمحلی که در آن قصد دستبرد (دزدیدن اموال بدر بردن زندانیان دزدیدن پهلوانان یا کشتن آنان) را دارند. این کار در داستانهای عامیانه ایران سخت رایج است و} عیاران {همواره برای رسیدن بمحل کار خود ازراههای دور نقب می زنند: سر نفر زهزنان وهم و خیال نقب در خزینه عصمت آدم زدی (دیو گاو پای)

معنی نقب زدن - جستجوی لغت در جدول جو

نقب زدن(غَ رَ/ رِ بَ تَ)

لغت نامه دهخدا

نقب زدن

فرهنگ لغت هوشیار

قلب زدن

پول ناسره سکه زدن، تقلب کردن

فرهنگ فارسی عمید

ضرب زدن

صدمه زدن، آسیب وارد کردن

فرهنگ فارسی عمید

رقم زدن

نوشتن، نقاشی کردن
کنایه از مقدّر کردن

فرهنگ فارسی عمید

نهیب زدن

با زبان به کسی حمله کردن و تشر زدن

فرهنگ فارسی عمید

چوب زدن

کسی را با چوب کتک زدن
کنایه از قیمت گذاشتن و به فروش رساندن اجناسی از طریق حراج، حراج کردن جنس

فرهنگ فارسی عمید

نقب زن

(ذَرْ رَ / رِ پَرْ وَ)

دزد خانه. (ناظم الاطباء). که با نقب زدن به جائی داخل شود:
دزدی است چرخ نقب زن اندر سرای عمر
آری بهرزه قامت او خم نیامده ست.
خاقانی.
چون گربه با خیانت و چون موش نقب زن
چون عنکبوت جوله و چون خرمگس عوان.
خاقانی.
چون زکاتی به من از گنج روان می ندهند
نقب زن گنج روان را نظرم بایستی.
خاقانی.
تا تو ای نقب زن درین پرگار
درگذاری درآئی از دیوار.
نظامی.
فخر کندنقب زن از کاوکاو.
امیرخسرو (آنندراج).
، معدن چی. (ناظم الاطباء). رجوع به نقب زدن شود

لغت نامه دهخدا

نق زدن

(غُ بَ اَ تَ)

غر و لند کردن

لغت نامه دهخدا

نقاب زدن

(غُ شُ دَ)

نقاب بربستن. نقاب بر رخ افکندن. نقاب پوشیدن

لغت نامه دهخدا

نقش زدن

(غِ / غَ تَ)

نقش نوشتن. (آنندراج). رقم زدن. نگاشتن. نگاریدن. نوشتن:
هرکه به درگاه تو سجده برد روز حشر
آیت لاتقنطوا نقش زند بر جبین.
خاقانی.
سه فرهنگ نامه زفرخ دبیر
به مشک سیه نقش زد بر حریر.
نظامی.
نه هرکو نقش نظمی زد کلامش دلپذیر افتد
تذروی طرفه می گیرم که چالاک است شاهینم.
حافظ (از آنندراج).
، داو بردن. (غیاث اللغات از مصطلحات الشعرا). ظفر یافتن بر چیزی. (آنندراج) :
هرکسی در روز قتلم بوسه زد بر دست تو
از سر جان من گذشتم نقش را یاران زدند.
خالص (از آنندراج).
، رل بازی کردن. (یادداشت مؤلف). نقش انگیختن. صورت سازی کردن. حیله کردن:
خرقۀ زهد و جام می گرچه نه درخور همند
این همه نقش می زنم از جهت رضای تو.
حافظ.
، اجرا کردن. نواختن:
مطرب عشق عجب ساز و نوائی دارد
نقش هر پرده که زد راه به جائی دارد.
حافظ.
- نقش بر یخ زدن، کار بی حاصل و بیهوده کردن:
نقش وفا بر سر یخ می زنند.
نظامی

لغت نامه دهخدا

نقه زدن

(غَ رَ ضُ مَ رَ تَ)

نق نق کردن. غرغر زدن. رجوع به نق نق شود

لغت نامه دهخدا

عقب زدن

(خَ / خیو اَ کَ دَ)

به پس راندن: عقب زدن اتومبیل و درشکه و غیره، در اصطلاح عامیانه، منصرف شدن از معامله و فسخ تصمیم کردن. توزدن. (فرهنگ لغات عامیانه)

لغت نامه دهخدا

ضرب زدن

ستور یا کسی را به بسیاری کار یا رفتار واداشتن

معنی نقب زدن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما